W przededniu setnej rocznicy urodzin Świętego Jana Pawła II wspominamy papieża świętego Kościoła katolickiego, teologa, filozofa, kaznodzieję, poetę, dramatopisarza, który już jako młody człowiek przejawiał zamiłowanie do literatury, sztuki, teatru. Literatura i teatr fascynowały Karola Wojtyłę od młodych lat. Pisał wiersze, poematy i dramaty.
Polecam wam świetnie napisany artykuł na tema twórczości Karola Wojtyły, a potem papieża Jana Pawłą II w https://culture.pl/pl/tworca/karol-wojtyla. Znajdziecie tam szczegółowo opracowaną drogę literacko naszego rodaka.
Ten wielki charyzmatyczny człowiek był też „ zwykłym człowiekiem”, ze swoimi słabościami, wątpliwościami. Słynął z ogromnego poczucia humoru i tu polecam książkę, której pierwsze wydanie ukazało się parę lat temu, jest dostępna w naszej bibliotece,a są to „Kwiatki Jana Pawła II” Janusza Poniewieskiego. To pełna humoru, świetnych anegdot spisana opowieść o o „zwyczajnym” człowieku, który jest otwarty na Boga i to go czyni „niezwyczajnym”. Ta minibiografia – lekka, miejscami humorystyczna – pokazuje św. Jana Pawła II dowcipnego, mądrego i bliskiego ludziom. Z zamieszczonych w niej anegdot wyłania się obraz Wielkiego Papieża, a jednocześnie człowieka bardzo skromnego. Jej redaktorzy zebrali około setki „kwiatków” – opowieści i anegdot pokazujących znane i nieznane, czasem zabawne, a niekiedy budzące zadumę i wzruszenie wydarzenia z życia Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Lektura tej książki pokazuje, że charyzmat Papieża, biskupa, księdza Wojtyły… przejawia się nie tylko w jego oficjalnych wystąpieniach, ale także w codziennych, nieformalnych sytuacjach, w których na odsiecz autorytetowi przychodzi niejednokrotnie… poczucie humoru.
Gdy odkryjecie już św. Jana Pawła II w „ Kwiatkach(…)”. To zapraszam do zapoznania się jego twórczością w książce „Pamięć i tożsamość” Tematem książki jest właśnie człowiek: zanurzony w historii, stający wobec zła XX wieku, wreszcie – szukający swej tożsamości w spotkaniu z Bogiem. Papież zastanawia się nad takimi pojęciami jak „naród”, „ojczyzna”, „Europa”, zwracając uwagę m.in. na te elementy polskiego dziedzictwa, które mają wymiar uniwersalny (tradycja jagiellońska, opór przeciwko nawracaniu siłą, orędzie św. Faustyny o miłosierdziu Bożym itp.). Jednocześnie ukazuje perspektywę, z której na historię poszczególnych narodów i cywilizacji można patrzeć jako na historię zbawienia.
Książkę zamyka niezwykle interesująca rozmowa poświęcona zamachowi na Ojca Świętego w maju 1981 roku, w której Papież daje głęboką interpretację tego wydarzenia, ujawniając m.in., o co pytał go w więzieniu Ali Agca. Rozdział ten jest dopełnieniem – tak ważnej w całej książce – refleksji nad „tajemnicą nieprawości”.
Nie sposób nie wspomnieć o u twórczości dramatycznej Św. Jana Pawłą II,
Sztuka „Brat naszego Boga” została zainspirowana postacią żyjącego na przełomie XIX i XX w św. Adama Chmielowskiego, znanego jako Brat Albert, polskiego powstańca, malarza i zakonnika, wreszcie świętego brata Alberta.
Utwór Wojtyły przedstawia dylematy moralne artysty, który porzuca malarstwo, by służyć biednym.
Światowa prapremiera dramatu odbyła się w grudniu 1980 roku, w Teatrze im. Słowackiego w reżyserii Krystyny Skuszanki. – To było wielkie wydarzenie: artystyczne przede wszystkim, ale także polityczne. W roli Adama Chmielowskiego wystąpił Jan Frycz . Muzykę do spektaklu skomponował Krzysztof Penderecki. W Internecie mamy dostęp do sztuki w reżyserii Pawła Wolana pod linkiem :
https://teatrtv.vod.tvp.pl/34806283/brat-naszego-boga .
Karol Wojtyła bardzo wcześnie dostrzegł w Adamie Chmielowskim wzór do naśladowania. Znalazł w nim szczególnie duchowe oparcie i wzór radykalnego wyboru drogi powołania.
„Przed sklepem jubilera” to najbardziej znana sztuka Karola Wojtyły, wielokrotnie wystawiana w teatrze. Tematem jest miłość między ludźmi: jako nadzieja lub rozczarowanie, jako uczucie i więź intymna, a w końcu jako uświęcający sakrament.
Jest to historia trzech par, które spotkają się przed sklepem jubilera, a podczas przymierzania obrączek dokonują rozrachunku własnego życia. Młodzi pytają o przyszłość, starsi o przeszłość, zastanawiają się patrząc na obrączki, co zostało z dawnego uczucia. Opowieści te służą do pokazania, że miłość małżeńska ślubowana w obliczu Boga jest odbiciem Jego miłości do nas.
Polecam, warto sięgać do twórczości Karola Wojtyły, następnie Św. Jana Pawła II, bo to dorobek wielkiego papieża, ale i humanisty kochający literaturę, sztukę, teatr.
Na koniec zapraszam do obejrzenia jednej z najnowszych produkcji dokumentalnej o Św. Janie Pawle II , „Lubię patrzeć jak wschodzi słońce” w reżyserii Pauliny Guzik.
Autorzy dokumentu starają się dociec, jakie były źródła mądrości Karola Wojtyły i zaprezentować jego dzieła. Wyjaśniają, na czym Jan Paweł II skupił się jako filozof i kto był w centrum jego nauczania. Szczególnie ten dokument jest mi bliski, gdyż reżyserem zdjęć jest mój syn Jakub. Serdecznie zapraszam.
Trailer filmu : https://www.youtube.com/watch?v=cPUsIh6vmO4
Czytajcie, słuchajcie, oglądajcie wspominajcie Wielkiego papieża św. Jana Pawłą II, bierzcie udział w różnych akcjach w mediach społecznościowych, świętujcie, świętujmy wspólnie najbliższe dni. Dzięki ogólnoświatowej inicjatywie #ThankYouJohnPaul2 – „Dziękuję Ci Janie Pawle II” internauci dzięki wpisom, filmikom i zdjęciom stworzą wirtualny tort urodzinowy w mediach społecznościowych. Ja w to wchodzę, nie wiem jak wy?
https://culture.pl/pl/dzielo/jan-pawel-ii-pamiec-i-tozsamosc
https://ksiegarniainternetowa.co.uk/pl/kwiatki_jana_pawla_ii-9788324008117
http://www.radiokrakow.pl/sluchowiska/brat-naszego-boga-na-antenie-radia-krakow/
Opracowała Jolanta Stoszek