W przyszłym tygodniu będziemy obchodzić 80 rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim , które wybuchło 19 kwietnia 1943 roku w odpowiedzi na działania Niemców dotyczące likwidacji getta, związane z planem eksterminacji europejskich Żydów. Proponuje Wam dzisiaj książkę „Pianista” Władysława Szpilmana oraz film pod tym samym tytułem.
Szpilman ocalał i dał świadectwo prawdzie o straszliwych czasach hitlerowskiej okupacji. Jego opowieść wymyka się wszelkim narodowościowym stereotypom. Pokazuje zwykłe ludzkie pragnienie spokoju oraz bestialstwo, tchórzliwość i odwagę, która może kosztować życie. Jego tragedia rozpoczyna się wraz z niemiecką okupacją Warszawy. Od zamknięcia w getcie, przez ucieczkę z Umschlagplatzu, z którego razem z całą rodziną miał zostać wywieziony do obozu zagłady, po ukrywanie się w ruinach zniszczonej stolicy. Wszyscy jego bliscy zginęli. On jeden przeżył. Głodny. Samotny. Osaczony. Pragnął śmierci, ale chciał też przetrwać. Nie sądził, że z transportu do obozu śmierci wyrwie go żydowski policjant współpracujący z nazistami.
Nie spodziewał się, że po aryjskiej stronie Polacy z narażeniem życia będą go ukrywać.
Gdy umierał z głodu w ruinach zniszczonej Warszawy, nie liczył na pomoc niemieckiego oficera.
Scenariusz „Pianisty” powstał na kanwie książki napisanej przez kompozytora Władysława Szpilmana, głównego bohatera kinowej produkcji. Ze względu na fakt, że muzyk osobiście doświadczył wszystkich opisywanych przez siebie scen przeniesionych następnie na duży ekran przez Polańskiego, można stwierdzić, że wartość poznawcza utworu jest bardzo wysoka.. Getto zostało przedstawione w „Pianiście” jako obszar obdzierający ludzi z resztek godności. Upadły w nim wszelkie wartości moralne, co widać już w momencie, gdy setki więźniów zmierzają do swojego miejsca przeznaczenia. Są napiętnowani, zawstydzeni, pogardzani, znienawidzeni i całkowicie bezsilni. W żaden sposób nie mogą zmienić swojego losu, ponieważ za jakąkolwiek buntowniczą postawę grozi im natychmiastowa śmierć. W samym getcie panują urągające ludzkiej godności warunki – powszechny głód, ogrom ludzi stłoczonych na stosunkowo małym obszarze i brak higieny dziesiątkują więźniów, których ciała bezładnie leżą na ulicy.. Ostatecznie Niemcy decydują się zamknąć getto. Myli się ten, kto uważa, iż dzięki temu ofiary uzyskują wolność. Tak się nie dzieje, ponieważ czeka ich śmierć z rąk SS-manów. „Pianista” prezentuje niezwykle brutalny, okrutny i wręcz nieludzki obraz getta jako miejsca kaźni setek tysięcy więźniów i upadku ludzkich wartości; ten, kto chce przeżyć, musi posuwać się do urągających godności postaw, czego przykładem jest pełen heroizmu, samotności i cierpienia los głównego bohatera.
Źródło: https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4846474/pianista
https://www.prezentacje-maturalne.pl/totalitaryzm/literackie-i-filmowe-obrazy-getta/
Opracowała : Jolanta Stoszek