Po raz kolejny prezentuję Wam dziś jednego z patronów roku 2021. Jest nim poeta Krzysztof Kamil Baczyński (1921-1944) – jeden z najwybitniejszych przedstawicieli poetów pokolenia Kolumbów. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej oraz osiągnięcia w działalności na rzecz rozwoju polskiej kultury.
„W uznaniu zasług Krzysztofa Kamila Baczyńskiego dla polskiej sztuki, dla polskiej niepodległości i polskiej kultury, w stulecie jego urodzin, Sejm Rzeczypospolitej ogłasza rok 2021 Rokiem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Jednocześnie Sejm Rzeczypospolitej oddaje hołd innym przedstawicielom poetów pokolenia Kolumbów poległym w trakcie okupacji niemieckiej – Tadeuszowi Gajcemu, Janowi Romockiemu, Zdzisławowi Stroińskiemu, Józefowi Szczepańskiemu i Andrzejowi Trzebińskiemu” – podkreślono w tekście dokumentu.
W 2021 r. przypada 100. rocznica urodzin poety.
Twórczość Baczyńskiego charakteryzuje się dużą dynamiką zmian – ewolucją postawy wobec rzeczywistości, która pociągała za sobą zmianę w repertuarze środków artystycznych.
Na czoło, poza typową dla katastrofistów scenerią kosmiczną, wysuwa się kontrast między sielankowym obrazem dzieciństwa – utraconą arkadią spokoju i piękna, a katastrofą, która obróciła ten świat w niwecz. W przeciwieństwie jednak do twórców którzy go inspirowali, był poetą Apokalipsy spełnionej. Ważnym elementem twórczości Baczyńskiego są erotyki poświęcone żonie, Barbarze Drapczyńskiej – wykraczające poza dotychczasowe konwencje liryki miłosnej, ukazujące portret kobiety w znacznym odrealnieniu, stającej się częścią natury, jakby w niej roztopionej.
Baczyński już za życia cieszył się sporym uznaniem, zwłaszcza starszych twórców (Andrzejewskiego czy Iwaszkiewicza), niezbyt przychylnie natomiast odnosili się do jego twórczości rówieśnicy skupieni wokół prawicowego pisma „Sztuka i Naród”. Powojenna recepcja jego poezji nierozerwalnie związała się z legendą biograficzną, według której Baczyński był modelowym reprezentantem pokolenia Kolumbów. Pomimo nielicznych głosów krytycznych jego poezja cieszy się popularnością wśród czytelników i poważaniem badaczy literatury, a sam Baczyński uważany jest za najwybitniejszego twórcę pokolenia wojennego.
Najważniejsze w twórczości:
Wydania wierszy z lat 1940-1944:
„Zamkniętym echem”, Warszawa 1940
„Dwie miłości”, Warszawa 1940
„Modlitwa”, Warszawa 1942
„Wiersze wybrane”, Warszawa 1942 (pseudonim: Jan Bugaj)
„Arkusz poetycki Nr.1”, Warszawa 1944 (pseudonim: Jan Bugaj)
„Śpiew z pożogi”, Warszawa 1944 (pseudonim: podp. Piotr Smugosz)
Niektóre powojenne wybory wierszy:
„Śpiew z pożogi”, Warszawa, Wiedza 1947
„Utwory zebrane”, opracowanie: A. Kmita-Piorunowa i K. Wyka, wstęp: K. Wyka; Kraków, Wydawnictwo Literackie 1961
„Utwory wybrane”, wybór i wstęp: K. Wyka; Kraków, Wydawnictwo Literackie 1964
„Wybór poezji”, opracowanie i wstęp: J. Święch; Wrocław, Ossolineum 1989 BN I 265
Zapraszam do biblioteki, warto poznać bliżej twórczość Baczyńskiego, niekoniecznie ograniczając się tylko do tych wierszy, które omawiacie na lekcji języka polskiego.
Źródło: https://culture.pl/pl/tworca/krzysztof-kamil-baczynski
https://dzieje.pl/postacie/krzysztof-kamil-baczy%C5%84ski-1921-1944
Opracowała: Jolanta Stoszek